000			01938nam a2200325 i 4500
997	0	0	_e2
008			221116s2022 sp ||||e |||| ||| ||glg d
017			_aC 397-2022
020			_a978-84-87668-54-8
080			_a615.322
080			_a581.9
100			_aLópez-Sández, María _eaut _978560
245			_aHerbario de Rosalía de Castro _b: nasín cando as prantas nasen _c/ [María López-Sández, Mª Isabel Fraga Vila ; e Miguel Fraga Vila (fotografía)]
260			_a[A Matanza, Padrón] _b: Fundación Rosalía de Castro _c, 2022
300			_a207 p. _b: il. cor _c; 20 x 22 cm
500			_aBibliografía: p. 197-199
500			_aÍndice
520	3		_aRosalía de Castro converteuse nunha das grandes cantoras da nosa paisaxe. A súa obra mestura, de xeito maxistral, tres ingredientes (as xentes, a natureza e o idioma), combinados a través dun tratamento que, sen renunciar á orixinalidade, entronca cos profundos cambios culturais que no século XIX reconfiguraron a relación do ser humano co medio. Os seus versos, en perpetuo diálogo cos elementos máis humildes, renden tributo á rosa e eleban o carballo ao papel e símbolo sagrado. Os toxos, as silveiras, as flores ventureiras, as herbas do camposanto e os valados e hortalizas como a verza e cereais coma o trigo son protagonistas do seu proceso de creación. A evanescencia da rosa, a permanencia da árbore, o existencial, o amoroso e o colectivo fúndense na paisaxe que transita nas súas páxinas e que hoxe, desde os eidos floridos que ela cantou, evoca en nós ecos dos seus versos.
521			_aPRI34
521			_aTER
521			_aESO12
521			_aESO34
521			_aBAC
521			_aFOP
600			_aCastro, Rosalía de _d1837-1885 _9112690
650			_aPlantas medicinais _964014
700			_aFraga Vila, Mª Isabel _eaut _978562
700			_aFraga Vila, Miguel _epht _978563
710			_aFundación Rosalía de Castro _938465